سن نگارش شاهکارهای نویسندگان:
غرور و تعصب
جین آستین: ۲۱ سال
بیگانه
آلبر کامو: ۲۹ سال
ناتور دشت
جی.دی.سلینجر: ۳۲ سال
بر باد رفته
مارگارت میچل: ۳۶ سال
صد سال تنهایی
گابریل گارسیا مارکز: ۴۰ سال
پیرمرد و دریا
ارنست همینگوی: ۵۳ سال
بینوایان
ویکتور هوگو: ۶۰ سال
چند وقت پیش در کانال تلگرامی کتابو اعداد و ارقام بالا را دیدم به نظرم جالب آمدند.
یکی از بهترین بهانه های ما برای انجام ندادن کارهای مختلف سن است.
هنوز برای من زود است.
وقت زیاد دارم.
یا با خود میگوییم هیچ کس برای این سن از من توقع کار بزرگ ندارد این کار برای آبدیده ها و تجربه دیده هاست.
و یا توان و جسارت انجام کار بزرگ را در خود نمیبینیم.
و یا اینکه برای انجام دادن کاری که دوست داریم و دلخواهمان است باز هم سن را بهانه میکنیم.
از ما دیگر گذشته است.
شرایط سنی ما اجازه این کار را نمیدهد.
مغز ما نمیکشد دیگر دیر شده است.
تا کتاب را نگاه میکنم چشمم خسته میشود.
دیگر حوصله این کارها را ندارم.
و اینگونه هیچ کاری را شروع نمیکنیم اما با نگاهی به اعداد و ارقام بالا متوجه میشویم برای خلق و آفرینش، برای یادگیری ، هیچوقت دیر یا زود نیست و اگر ما بخواهیم تقریبا هر چیزی در هر سنی امکان پذیر هست. مگر این که برای آن کار پیش شرط های خاصی لازم باشد.
شاید مطالعه لینک های زیر هم برای شما جالب باشند.
موفقیت در هر سنی می تواند رخ دهد.
۱۰ آدم موفق که نشان دادند سن چیزی جز یک عدد نیست.
۲۴ نفر که بعد از ۴۰ سالگی موفق شدند.
