روزهای آرام و ناآرام

همه ما روزهای آرام و ناآرام زیادی در زندگی خود داشته ایم. از کنار روزهای آرام بدون آنکه درکشان کنیم لذت شان را ببریم و قدر و اندازه شان را بدانیم می گذریم و اگر روزی ناآرام در تقدیر زندگی ما رقم می خورد فکر می کنیم همه بدبختی های دنیا سر ما ریخته و شروع به درد و حسرت و آه و افسوس می کنیم و حتی خودمان را با روزهای آرام دیگران مقایسه می کنیم. و دچار درماندگی و استیصال بی حد و مرزی می شویم.
اما اگر در میانه مسیر رشد و تغییر باشیم ادبیات ما فرق می کند فرهنگ لغتی هم که از آن استفاده می کنیم فرق می کند و افعالی هم که به کار می گیریم متفاوت تر از گذشته است، در نتیجه تعبیرهای ما هم فرق می کند.
روزهای آرام در نظر ما روزهایی هستند که هر ثانیه شان ارزشمند است و با وجود تمام زندگی شان می کنیم و قدرشان را می دانیم و آماده روزهای بعدی و بعدی می شویم.
روزهای ناآرام را فرصتی می دانیم برای یادگیری، تغییر، رشد و اصلاح خود بی آنکه در یک لحظه ساختمان وجودی ما به هم بریزد نفس عمیقی می کشیم و به فکر فرو می رویم به فکر دوباره ساختن.
هر روز ناآرام به ما میگوید اشتباهی در مسیر زندگی خود انجام داده ایم، رابطه ای را به اشتباه ساخته ایم، در حق خود یا دیگران کوتاهی کرده ایم یا ظرفیت بودن در یک رابطه را نداشته ایم یا حرف ناصوابی زده ایم یا قدر روز آرام خود را ندانسته ایم و با سهل انگاری آن را تبدیل به یک روز ناآرام کرده ایم،T بنابراین در روزهای نا آرام می نشینیم و به تفسیر زندگی خود می پردازیم هر کس به شکل و گونه ای متفاوت، از دیگران بازخوردمی گیریم یا شروع می کنیم به نوشتن وقایع و به ضعف ها و اشتباهات خود پی می بریم و آنها را برطرف می سازیم و وقتی از دل آن روز ناآرام بیرون می آییم تبدیل به انسان بزرگتری شده ایم که معنا و مفهوم زندگی را جور دیگری می فهمد.
در واقع در طی هر روز ناآرام بخشی از اشتباهات و ضعف های شخصیتی مان را اصلاح میکنیم و روز به روز تبدیل به انسان عمیقتری می شویم که روز ناآرام تقریبا معنی خود را برایمان از دست می دهد و تعریف مان از زندگی فرق می کند می پذیریم که زندگی مجموعه ای است از روزهای متفاوت، چون ما یک انسان کامل نیستیم و به سمت کامل شدن و شکوفا شدن پیش می رویم و در هرآرامی و ناآرامی سعی در ساختن خود داریم. مهمترین لذت اینگونه بودن این است دیگر احساس دردناک درماندگی و استیصال را با خود حمل نمی کنیم و توان بودن در هر روز متفاوت را هم کسب می کنیم و از هرکدامشان هم به شکلی لذت می بریم.

نتیجه مهم از این نوشته برای خودم استخراج این جمله بود که وقتی در میانه مسیر رشد هستیم فرهنگ لغت ما هم تغییر می کند.

2 دیدگاه برای “روزهای آرام و ناآرام

  1. چه جمله خوبی گفتی”هر روز ناآرام به ما میگوید اشتباهی در مسیر زندگی خود انجام داده ایم”
    هر زمان چالشی رو حل میکنم دقیقا احساس میکنم انسان عمیق‌تری شدم
    مطمئنم که نوشته‌هات خیلی به دردم میخورن

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.