تا حالا به حضور و موثربودن آدمهای خوب در زندگی تان دقت کرده اید آدمهای خوب حتما هم حضور فیزیکی در کنار شما ندارند مممکن است شخصی باشد که سالها پای نوشته ها و مطالب او باشی و اصلا او را ندیده باشی ممکن است آن آدم خوب حتی در آنسوی دنیاها زندگی کند.
اینجا همانجایی است که خسرو گلسرخی می گوید:
یک با یک برابر نیست،
حساب و هندسه کمتر به کار می آید و معادلات خوب کار نمیکنند. اینجاست که علم احتمالا نمی تواند پاسخگوی خوبی باشد و فلسفه و احتمالا ادبیات بهتر می توانند اینگونه بودن را توجیه کند.
نمی دانم برای شما چطور است اما برای من همیشه وجود یک نفر آدم خوب در کنارم ( خوب نسبی و سلیقه ای است تعریفی ندارد) می تواند حضور منفی چندین آدم بد را بی اثر کند منطقه امنی که آدم های خوب ایجاد می کنند شعاعش چندین برابر است کیلومترها و کیلومترها.
برای همین است همیشه فکر میکنم در هر حالتی دنیا می تواند جای خوبی برای زندگی باشد خوب ها آنقدر هستند که حال دنیا را خوب نگه دارند.
آیا ما آدم خوب زندگی دیگران هستیم یا آدم بد آن؟