تا بحال سه شنبه ترانه خیزی نداشته ام هر روز که لابلای فشردگی کارهای روزانه ام به موسیقی پناه می برم بیشتر اوقات انتخابم سیاوش قمیشی است صدای قمیشی با انتخاب های شعر و موسیقی ای که دارد همیشه برای من یک معجون است. سلیقه قمیشی را در انتخاب ترانه هایش دوست دارم  من که روزم با شعر و ترانه روز می شود و لابلای هر چیزی دنبال شعر می گردم.

من همون جزیره بودم خاکی و صمیمی و گرم
واسه عشق بازی موجها قامتم یه بستر نرم
یه عزیز دردونه بودم پیش چشم خیس موجا
یه نگین سبز خالص روی انگشتر دریا

تا که یک روز تو رسیدی توی قلبم پا گذاشتی
غصه های عاشقی رو تو وجودم جا گذاشتی
زیر رگبار نگاهت دلم انگار زیر و رو شد
برای داشتن عشقت همه جونم آرزو شد
تا نفس کشیدی انگار نفسم برید تو سینه
ابر و باد و دریا گفتن حس عاشقی همینه

اومدی تو سرنوشتم بی بهونه پا گذاشتی
اما تا قایقی اومد از من و دلم گذشتی
رفتی با قایق عشقت سوی روشنیِ فردا
من و دل اما نشستیم چشم به راهت لب دریا
دیگه رو خاک وجودم نه گلی هست نه درختی
لحظه های بی تو بودن میگذره اما به سختی
دل تنها و غریبم داره این گوشه میمیره
ولی حتی وقت مردن باز سراغتو میگیره
میرسه روزی که دیگه قعر دریا میشه خونه م
اما تو دریای عشقت باز یه گوشه ای می مونم

همرا با خواندن شعر آهنگ ها را هم بشنوید:

لینک دانلود جزیره با صدای سیاوش قمیشی

پی نوشت: من این قسمت را خیلی دوست دارم:

تا نفس کشیدی انگار نفسم برید تو سینه
ابر و باد و دریا گفتن حس عاشقی همینه

قمیشی بدجور اینو فریاد میزنه

شاید دوست داشته باشید مطالب زیر را هم بخوانید.

سه شنبه ها با شعر: آخرش چی عشق میشه؟ سه شنبه ها با شعر: مطابق نظر ماست هرچه هست عزيز! سه شنبه ها با شعر: من نشستم بروی مِی بخری برگردی ترسم این است مسلمان شده باشی جایی! سه شنبه ها با شعر: لیلی صورت نیست