گاهی اوقات عمل نکردن ما ناشی از عدم توانایی برای تصمیم گیری و داشتن مدل ذهنی بسیار پیچیده برای حل مسائل است , از این غافل هستیم گاهی و یا اغلب اوقات گرفتن یک تصمیم ساده کار ما را جلو می برد.
در واقع خیلی اوقات پیش می آید که نمی دانیم چطور شروع کنیم از کجا؟ اما در عوض اطلاعات و دانش فراوانی هم داریم این از کجا شروع کردن برای ما سوال سخت و بی جوابی می شود.
از نظر من یکی از دلایل ناتوانی در پاسخگویی به آن، این است که می خواهیم از همان آغاز گام های بلند برداریم و تصمیمات بزرگ بگیریم این آغاز افتادن در دام خطرناک کمالگرایی است.
بهتر است یک نفس عمیق بکشیم، روی موضوع تمرکز کنیم و یک تصمیم ساده کوچک بگیریم که موتور حرکت ما را روشن کند. من این تجربه را بسیار داشته ام اما وقتی به این نتیجه رسیده ام که به هر حال باید از جایی شروع کنم و تصمیمی بگیرم و یک تصمیم کوچک و ساده گرفته ام مسافت زیادی از مسیر را با همین تصمیم ساده پیش رفته ام، اصلا دنیا با همین تصمیم های ساده و کوچک ساخته شده است.
تجربه من می گوید آدم های موفق کسانی هستند که تبحر خاصی در گرفتن تصمیم های ساده دارند،
آدم هایی که می توانند بر کمالگرایی غلبه کنند.
آدمهایی که می توانند همه چیز را با هم نخواهند.
آدم هایی که می توانند اولویت بندی کنند.
آدم هایی که علی رغم دانش و اطلاعات فراونشان می توانند پیچیدگی را رها کنند.
آدم هایی که می توانند شروع کننده باشند.
باید حواسمان باشد آدمهایی که می توانند تصمیم های ساده و کوچک و پیش برنده بگیرند آدمهای کوچکی نیستند. در واقع آدمهایی هستند که به مرز سادگی رسیده اند.
پس تمرین کنیم برای گرفتن تصمیم های ساده
مطلبم را با دو جمله از دارن هاردی از کتاب اثر مرکب به پایان می برم.
تصمیم گیری ساده را تجربه کنید. تصمیماتی که شما را به سوی رفتار و عادات حمایت کننده زندگی ، سوق می دهد.
همان کاری که انجام دادنش ساده است انجام ندانش هم ساده است.
پس مراقب باشیم.
