وبلاگ نویسی منبعی الهام بخش برای نویسندگی

قصد دارم مجموعه نوشته هایی را با عنوان تولید محتوا که یکی از دوست داشتنی ترین کلمه ها برای من است آغاز کنم که بخشی از آن به وبلاگ نویسی اختصاص دارد. یکی از بهترین تمرین های ذهنی این روزهای من، امیدوارم اتفاق های خوبی بیفتد.

قسمت اول: وبلاگ نویسی منبعی الهام بخش برای نویسندگی

باید چیزی باشد که تو را به نوشتن وادار کند. آن را به دغدغه و کار روزانه ات تبدیل کند. به ذهنت نظم خاصی ببخشد. روزهای اول شاید کمی سخت باشد حس کنی ذهنت خالی ست. این کار تو نیست بخصوص اگر اهل نوشتن نبوده باشی و نوشتن را کار از ما بهتران بدانی.

اما وقتی توانستیم به این افکار محدودکننده که زاییده بخش تنبل وجود ما هستند پاسخ منفی بدهیم و وبلاگ نویسی را آغاز کنیم خود را به یک منبع الهام بخش متصل کرده ایم. هر روز خودش به ما عنوان های تازه برای نوشتن پیشنهاد می دهد. چشم هایمان را باز می کند که به قول سهراب جور دیگری ببینیم دنیا برای ما سراسر تبدیل به ایده می شود و صاحب ذهنی فعال و وجودی پرشور می شویم و هر روز اشتیاق  مان برای نویسندگی فزونی می یابد مهمتر از همه تمایز و تفاوت را حس می کنیم.

فقط بنویسیم و نگران هیچ چیز نباشیم اینکه مخاطب ما کیست؟ چقدر خوب می نویسیم؟ یا برای نوشتن و شروع کردن دیر شده است.باید بدانیم در این دنیا برای شروع هر کاری خیلی ها سیاه لشکرند و در همان مراحل اولیه حذف می شوند سیاه مشق خود را آغاز کنیم تا سیاهی لشکر دنیا نباشیم و از این منبع بی پایان و الهام بخش بهره ای ببریم. وبلاگ نویسی یکی از بهترین انگیزه ها برای نوشتن است آن را جدی بگیریم.

بگذاریم لااقل چندخطی از ما برای دنیا و ساکنانش به یادگار باقی بماند شاید همان چندخط، روزی روزگاری باعث بهبود اوضاع کسی شود و شاید چندخط باشد که قرار هست آن را فقط ما بنویسیم و کار کس دیگری نباشد.

هرکدام از ما پیامبران کوچکی هستیم با جبرییلی که در درونمان نفس میکشد مراقب جبرییل درونمان باشیم.

5 دیدگاه برای “وبلاگ نویسی منبعی الهام بخش برای نویسندگی

  1. «شاید چند خط باشد که قرار هست آن را فقط ما بنویسیم و کار کس دیگری نباشد.»
    معصومه جان. از وقتی این جمله رو خوندم اصلاً از ذهنم بیرون نمی‌ره. گفتم بیام بهت بگم و ازت تشکر کنم 🙂
    دوست دارم به این جمله‌ات یه جمله‌ی دیگه هم اضافه کنم:
    شاید برای نوشتن همین چند خط باید هزاران خط بنویسم تا از دل آنها آن چند خط طلایی بیرون بیاد و بدرخشد.

    1. ممنون طاهره عزیزم درست میگی شاید هزاران خط بایدبنویسیم ولی مطمئنا فقط کارماست.

  2. به قول تو و به تعبیر من، بهتر است اینقدر خودخواه نباشیم تا خودمان را از نوشتن و بقیه را از خواندن محروم کنیم. به قول دوستی: من هنوز آنقدر خودخواه نشده‌ام که نوشته‌ای که قرار است حتی حال یک نفر را بهتر کند، او را از این نعمت محروم کنم.
    این پست تو، در کنار پست امین آرامش که تأکید داشت روزهای اوّل فقط بنویسید و کاری نداشته باشید که خواننده کیست و نخواهید که روزها/ماه‌ها/سال‌ها درگیر ظواهر باشید، به من قوّت قلب خاصّی داد.
    خوشحالم که اینقدر خالصانه به امثال من کمک می‌کنید معصومه جان.

    1. ممنون سینا جان خوشحالم که این نوشته برات مفید بوده در انتظار نوشته های بعدی باش اون پشت داریم با کمک یه سری از بچه ها یه کارایی می کنیم امیدوارم به نتایج خوبی برسیم و برا همه مون مفید باشه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.