برای کارهایی که هیچ وقت شروع نکرده اید و قرار هست از شنبه یا هفته دیگه یا ماه و سال دیگه اونها رو شروع کنین و هیچوقت شروع نکردین چه برنامه ای دارین؟
من هم آزمون و خطا دادم برنامه ریزی کردم اما به نتیجه ای نرسیدم، فهمیدم یکی از سخت ترین کارها شروع کردن است کم کم شیوه ای را در پی گرفتم که موثر بود و توانستم بسیاری از کارها را شروع کنم و ادامه دهم برای آن یک اسم گذاشتم: قانون همین الان
اگر می خواهی کاری انجام دهی مثلا زبان انگلیسی بخوانی و برنامه ای را برای آن طراحی می کنی اولین کاری که باید انجام دهی این است همان لحظه هر کار دیگری که داری را متوقف کنی و یک گام را از آن برنامه برداری.
اگر می خواهی کتابی را بخوانی همین الان شروع کن و چند صفحه از آن کتاب را بخوان اگر میخواهی آدم منظمی باشی همین الان شروع کن چندتا کار رو در همین راستا انجام بده، مهم نیست کارهای کوچکی هم باشند مهم انجام دادن است.
اگر می خواهی ورزش کنی همین الان بلند شو و چند حرکت ورزشی انجام بده.
با قانون همین الان به خودت ثابت می کنی تو میتوانی و از پس این کار بر می آیی و جسارتی خوب برای ادامه راه پیدا می کنی و نکته مهمی که در این بین می توان به آن اشاره کرد انگیزه ای است که از شروع کردن کار می توانی بگیری.
معصومه جان.
من هم چنین قانونی دارم ولی اسمش کمی فرق میکنه: «یا الان یا هیچوقت»
یعنی یه کاری رو باید همین الان که وقتشه انجام بدم و یا اگه الان انجام ندم، هیچوقت دیگهای نمیتونم و یا نمیرسم که انجامش بدم.
تا به حال برای انجام بعضی از کارها که نباید مشمول گذر زمان میشده و یا برای جلوگیری از اهمالکاری، از این قانون استفاده کردم و ازش راضی بودم.
ممنون طاهره جان فکر کنم قانون تو خیلی محکمتر و جدی تر و باید ازش استفاده کنم مثل یه سیلی میزنه تو گوش آدم، خیلی خوب بود.
راستی طاهره جان چقدر دلم برات تنگ شده.
به یاد روز سمینار:)
معصومه عزیز سلام
این از شنبه انگار یک بلای جان هست ولی مشکل اینه که درد این تنبلی از خود ما است
ولی من فهمیدم برای انجام هر کاری که بهش راغب باشم و در اولویتم باشه حتی اگر شده با قدم های کوچک می رم به سمتش حتی گاها به برنامه زمانی هم مقید نیستم ولی بهرحال اون عمل رو تکرار می کنم. ( این یعنی اولا به قول محمدرضا دیگه بهونه وقت ندارم رو برای خودم نمی تونم بیارم و ثانیا تقریبا به شکل یک میکرواکشن عمل می کنم )
چه در مطالعه کتاب ، استفاده از ویدئو و پادکستهای زبان ، کارهای دانشگاه و… شده حداقل کاری را که در یک محدوده زمانی انجام می دم و این یک اثر مثبتی که داره اینه که حداقل از کم کم نزدیک شدن به هدفت خوشحال می شی به نظرم التزام حداکثری به حداقل ها یه ترفند خوبی باشه
فقط بدترین معضلی که شدیدا خودم باهاش درگیرم اصلاح عادت های غیر دوست داشتنیه این از همه سخت تره که متاسفانه هنوز به نتیجه مطلوبم نرسیدم.
چقدر نوشتت به جا بود خوشحال شدم که در وضع نه چندان بدی هم نیستم 🙂
شادباشی
ممنون وحیدجان چه جمله جالبی: التزام حداکثری به حداقل ها
روشی هست شبیه به این که به آن میگویند روش «پنج دقیقه».
میگوید که هر کاری که برایت مهم است و میخواهی انجامش دهی و پشت گوش میاندازی را در برنامه کاریات بگذار و فقط ۵ دقیقه به آن اختصاص بده.
همین استارت ۵ دقیقهای، میتواند تو را روی ریل بیندازد (و شاید هم نیندازد!).
ممنون پیشنهاد خوبی بود دیگه بهانه ای برای اهمال کاری و تنبلی نمیمونه