این سه شنبه مهمان شعر عاشقانه ای از حسن صادقی پناه هستیم، صمیمت و روانی و فصاحت کلام از ویژگی های شعر اوست وقتی شعرش را می خوانی انگار رودخانه شعر در جریان است انگار در کوچه باغ شعر قدم میزنی، کلامش همیشه گیرا و قلمش سبز و خاطره انگیز بادا.
از گوگل بخواهید شعرهای بیشتری از او را به شما هدیه دهد، اتفاقا او یک شعر سه شنبه ای دارد با این مطلع:
سه شنبه ها كه از اين شهر ميكشى پا را
به ياد داشته باش اين غريب تنها را
اگر دوست داشتید آن را اینجا بخوانید.
و اما غزل:
این غزل سالهاست ورد زبانم شده بخصوص که امید در آن موج می زند از آن جهت است که بیشتر دوستش دارم چون :
مطابق نظر ماست هرچه هست عزيز!
قبول كن كه زمانه زمانه خوبــــی ست
… و چای دغدغه عاشقانه خوبی ست
برای با تـــو نشستن بهانه خوبـی ست
حياط آب زده ، تخت چوبـــی و مـــن و تـــــــــــو
چه قدر بوسه، چه عصری، چه خانه خوبی ست
قبول كن! بــه خدا خانه شما سارا!
برای فاخته ها آشيانه خوبی ست
غــــروب اول آبـــان قشنگ خواهد بــــود
نسيم و نم نم باران، نشانه خوبی ست
بيا به كوچه كـه فرديس شاعری بكند
كه چشم تو غزل عاميانه خوبی ست
ـ كرج سوار شو! آقا صدای ضبط اگر …
نه خير كــم نكن آقا! ترانه خوبی ست
صدای شعله ور گل نراقـــــی و باران
فضای ملتهب و شاعرانه خوبی ست
مطابق نظر ماست هرچه هست عزيز!
قبول كن كه زمانه زمانه خوبــــی ست
به خانه باز رسيديم، چای می خواهيم
برای با تو نشستن بهانه خوبــــی ست
یک دیدگاه برای “سه شنبه ها با شعر: مطابق نظر ماست هرچه هست عزيز!”